بخشهای حکومتی
قبل از سال ۱۹۹۶، اتیوپی به سیزده استان تقسیم گشته بود که اکثر آنها ریشه در مقاطع تاریخی داشتند. در حال حاضر اتیوپی دارای یک سیستم حکومتی ردیفی است که متشکل است از دولت فدرال که نظارت بر ایالات محلی نژادی، مناطق، محلات ("ورداها") و ("کبلههای") مجاور را برعهده دارد.
اتیوپی به نه منطقه نظارتی قومی بنام ("کیلیلوچ" مفرد "کیلی") تقسیم گردیده که این مناطق نیز به نوبه خود به شصت و هشت منطقه و دو شهر شاخص (" استه دادر اکابابی وچ" مفرد "استه دادر اکابابی"): آدیس آبابا و دایر داوا (در روی نقشه بترتیب زیر مجموعههای ۱ و ۵) تقسیم گردیدهاند. این مناطق در مرحله بعدی تقسیمبندی، به ۵۵۰ "وره داس" و ۶ "وره داس" ویژه تقسیم میشوند.
بر طبق قانون اساسی قدرت گستردهای به ایالات محلی تفویض گشته بطوریکه آنها بر اساس نظامنامه دولت فدرال، قادر به تأسیس دولت و دمکراسی خاص خودشان میباشند. هر منطقه دارای شورای محلی بوده که اعضای آن بصورت مستقیم از برای نمایندگی آن محل انتخاب گشته و شورا دارای قدرت قانونگذاری و مدیریت امور داخلی منطقه میباشد. ماده ۳۹ قانون اساسی اتیوپی از آن فراتر رفته و به هر یک از این ایالات محلی حق انتزاع از اتیوپی را اعطاء نمودهاست. بهرحال این مسئله مورد بحث است که چه مقدار از قدرت تفویضی در قانون در واقعیت اعطاء میگردد.
این شوراها قیمومیت خود را از طریق کمیتههای اجرائی و دفاتر محلی بخشی اعمال مینمایند. ساختار استادانه این شوراها، کمیتههای اجرائی و موسسات عمومی بخشی در سطوح بعدی آن (وره دا) نیز اعمال شدهاست.
نه منطقه و دو شهر شاخص عبارتند از:
آدیس آبابا
آفار
امهارا
بنی شانگول – گوماز
دایر داوا
گامبلا
حراری
ارومیا
سومالی
ملل جنوبی، ملیتها و مردم منطقه
تیگرای
نام شهرهای شاخص بصورت متمایل نشان داده شدهاست.
[ بازدید : 97 ] [ امتیاز : 3 ] [ نظر شما : ]